چگونه به درستی آتش کمپینگ را خاموش کنیم؟
لذت بردن از آتش در کمپ، برای هزاران سال، یکی از فعالیت‌های اصلی کوهنوردان، کمپینگ‌کنندگان و شکارچیان بوده است. مزایای آتش عملاً بی‌پایان است، از توانایی آن در تولید گرما گرفته تا فراهم کردن منبع نور، جوشاندن آب آشامیدنی، پختن غذا، و دور نگه داشتن حیوانات وحشی از محل کمپ که به طور غریزی از آتش می‌ترسند. صرف نظر از اینکه آتش چقدر مفید است، می‌تواند فوق‌العاده مخرب نیز باشد، قادر به دریدن جنگل‌ها و حومه شهرها و گسترش با سرعت نگران‌کننده‌ای است و در پی آن چیزی بیش از ردی از آوار سوخته، خاکستر و ویرانی کامل باقی نمی‌گذارد.
یک واقعیت غم‌انگیز این است که اکثر آتش‌سوزی‌های جنگلی توسط انسان‌هایی رخ می دهد که به درستی آتش خود را خاموش نمی‌کنند. طبق اعلام آمارهای جهانی، ۸۹٪ از آتش‌سوزی‌های جنگلی منشأ انسانی داشته اند. بنابراین، برای اطمینان از اینکه فقط از ویژگی‌های مثبت آتش کمپینگ بهره‌مند می‌شوید و برای حفظ طبیعت بکر برای نسل‌های آینده، این راهنمای گام به گام در مورد نحوه صحیح خاموش کردن آتش کمپینگ را گردآوری کرده‌ایم.
چرا اطفاء حریق مناسب ضروری است
چه در حال سوزاندن چند هیزم در آتشدان حیاط خلوت خود باشید، چه در حال کباب کردن یک شام خوشمزه با کباب‌پز، یا لذت بردن از آتش کمپینگ کلاسیک در طبیعت وحشی، دانستن اصول ایمنی در برابر آتش ضروری است. در شرایط مناسب، یک آتش کوچک می‌تواند به راحتی از کنترل خارج شود و خسارات غیرقابل وصفی به مناطق اطراف وارد کند. از آنجایی که تغییرات اقلیمی الگوهای آب و هوایی شدیدتری را ایجاد می‌کند، دوره‌های خشک طولانی و کاهش حجم برف می‌تواند محیط‌ها را مستعد آتش‌سوزی‌های جنگلی کند. وظیفه ما به عنوان متولیان زمین این است که تمام تلاش خود را برای کاهش خطرات اضافی آتش‌سوزی انجام دهیم.
آتش‌سوزی‌های جنگلی می‌توانند به طرق مختلفی ایجاد شوند، نه فقط با تماس مستقیم شعله آتش با مواد اشتعال زا. بادهای شدید قادرند زغال‌های روشن را تا کیلومترها حمل کنند، و بدتر از آن این واقعیت است که زغال‌ها می‌توانند ساعت‌ها روشن بمانند. با منبع سوخت کافی، زغال‌ها و زغال‌سنگ می‌توانند به طور نامحدود روشن بمانند.
آتش‌سوزی‌ها می‌توانند با سرعت تقریباً تصاعدی گسترش یابند. آمارها نشان می دهد در شرایطی بیش از ۷۰ درصد آتش سوزی‌ها در مراتع و جنگل‌های کشور در ناحیه رویشی زاگرس به وقوع می پیوندد که ۹۵ درصد این رخداد عامل انسانی دارد. سهل‌انگاری کشاورزان در آتش زدن باقی مانده پسماندهای کشاورزی، بی مبالاتی گردشگران، چوپانان و شکارچیان، انجام پروژه‌های عمرانی با استفاده از مواد آتش زا که اقدامات احتیاطی در آنها رعایت نمی‌شود و پرتاب سیگار یا کبریت مشتعل در مسیر جاده‌ها توسط رانندگان و سرنشینان خودروها نیز از عوامل اصلی حریق‌های غیرعمدی انسانی است.
مراحل خاموش کردن آتش کمپینگ
این راهنمای آموزنده به شما کمک می‌کند تا آتش کمپینگ خود را به طور کامل خاموش کنید و اگر مراحل خاموش کردن آتش به درستی دنبال شود، احتمال شروع آتش‌سوزی در جنگل را تا حد زیادی کاهش میدهید.
پخش کردن آن
اولین قدم برای خاموش کردن آتش کمپینگ این است که یک بیل یا چوب بردارید و شروع به پخش کردن خاکستر، زغال سنگ، کنده‌ها، چوب‌ها و هر منبع سوخت دیگری که مصرف می‌شود، کنید. این کار نه تنها به پخش شدن و کاهش گرما کمک می‌کند، بلکه مانع از ادامه منبع سوخت آتش نیز می‌شود. به علاوه، مرحله بعدی را کارآمدتر می‌کند.
آن را خیس کنید
گام بعدی برای خاموش کردن آتش، غرق کردن آن با آب است. برای انجام این کار، باید در جهت باد از شعله‌ها بایستید تا مطمئن شوید دود حاصل از آن وارد ریه‌ها و چشمان شما نمی‌شود. در حالی که سطل (یا هر منبع آب دیگری) را چند قدم از شعله‌ها دور نگه داشته‌اید، شروع به ریختن آب کنید و آن را به سمت پایه شعله‌ها و روی زغال‌های روشن نشانه بگیرید، زیرا این کار به جلوگیری از سوختگی با بخار داغ کمک می‌کند. این کار باید تا زمانی که دیگر هیچ صدای هیس از زغال‌های روشن نشنوید، تکرار شود. خاموش کردن آتش کمپینگ با آب در عرض 10 دقیقه، به زیر 50 درجه خنک می‌شود و در عرض هشت ساعت کاملاً بی‌ضرر می شود.
آن را مخلوط کنید
فقط به این دلیل که دیگر صدای هیس زغال سنگ نمی‌شنوید، لزوماً به این معنی نیست که دیگر زغالی وجود ندارد. به همین دلیل، قدم بعدی این است که بیل یا چوب خود را بردارید و مجدداً شروع به هم زدن آتش کنید و خاکستر، چوب و زغال‌های نیم‌سوز را با آب و خاک مخلوط کنید. اگر هرگونه زغال نیم‌سوز مشاهده کردید، باید آنها را از روی کنده یا هر چیزی که در حال سوختن است، بتراشید. پس از انجام این کار، باید این فرآیند را تکرار کنید، گودال آتش را مخلوط کنید و به دنبال زغال‌های نیم‌سوز از بگردید.
دوباره روی آن آب بریزید
وقتی مطمئن شدید که با موفقیت هرگونه زغال روشن را از بین برده‌اید، قدم بعدی ریختن آب بیشتر روی آتش و گودال آتش است. تا الان، گودال باید خنک شده باشد و دیگر داغ نباشد. کف دستان خود را نزدیک پایه گودال آتش قرار دهید، اگر هنوز گرم یا داغ است، کار تمام نشده است. باید به آب ریختن، هم زدن، خراشیدن و تکرار این کار ادامه دهید تا گودال خنک شود. به عنوان یک قاعده کلی، اگر گودالی برای لمس کردن خیلی داغ باشد، پس برای ترک کردن و رها کردنش نیز خیلی زود است.
بررسی نهایی
وقتی مطمئن شدید که آتش خاموش شده و دیگر هیچ زغال روشنی در گودال وجود ندارد، باید در اطراف محل کمپ خود قدم بزنید و به دنبال جرقه‌ها یا زغال‌های روشنی باشید که ممکن است از آتش پراکنده شده باشند. فقط یک شعله یا زغال روشن کافی است تا آتش بزرگی ایجاد شود، بنابراین اگرچه این مرحله آخر ممکن است زیاده‌روی به نظر برسد، اما ارزش تلاش کردن را دارد.
خاموش کردن آتش کمپینگ بدون آب
اگر در بیابان یا جایی هستید که به راحتی به آب دسترسی ندارید، روش‌های جایگزینی وجود دارد که می‌توانید برای خاموش کردن آتش کمپ استفاده کنید. به جای خاموش کردن شعله‌ها با آب، می‌توانید از خاک و شن استفاده کنید. بدیهی است که این روش بسیار کندتر و زمان‌برتر نسبت به روش قبلی است، هرچند که جواب می‌دهد. هدف در اینجا این است که هرگونه اکسیژن را از زغال‌ها یا شعله‌ها بگیرید و مطمئن شوید که خاموش می‌شوند. از اینجا به بعد، روند اساساً مشابه روشی است که در بالا توضیح داده شد، فقط به جای آب از خاک یا شن استفاده می‌کنید.
خاموش کردن آتش با برف
اگرچه این روش ایده‌آل نیست، اما می‌توان از برف برای خاموش کردن آتش استفاده کرد، هرچند این کار باید فقط در مواقع ضروری انجام شود. از آنجا که مقدار قابل توجهی از برف قبل از اینکه تأثیری بر آتش داشته باشد، ذوب و تبخیر می‌شود، این روش نیاز به ریختن چیزی معادل حداقل یک یا دو فرغون برف روی آتش دارد. برای انجام این کار، داشتن یک پاروی برف در دسترس مفید است. اگر ظرفی برای ذوب کردن برف دارید، توصیه می‌کنیم از آتش برای ذوب کردن برف و تبدیل آن به آب استفاده کنید و سپس از آب برای خاموش کردن آتش کمپینگ استفاده کنید.
نکات مهم برای روشن کردن آتش کمیپنگ به صورت ایمن
- آتش‌ها باید در مناطق خالی از درخت و علف و بوته روشن شوند.
- اطمینان حاصل کنید که آتش در فاصله ایمن از چادرها قرار دارد و سایر تجهیزات کمپینگ - به ویژه وسایل قابل اشتعال مانند سیلندرهای گاز، قوطی‌های سوخت و غیره - به خوبی از آن دور نگه داشته می‌شوند.
- در صورت امکان، از یک آتشدان مخصوص آتش یا باربیکیو استفاده کنید. در برخی از پارک‌ها، این تنها گزینه شماست.
- هرگز از هیچ نوع مایع قابل اشتعال روی آتش استفاده نکنید - حتی زمانی که سعی در روشن کردن آن دارید.
- یک سطل آب و یک بیل در نزدیکی خود داشته باشید.
استفاده از آتشدان به جای آتش روی زمین؛ انتخابی ایمن و دوستدار طبیعت
روشن کردن آتش در کمپینگ یکی از بخش‌های لذت‌بخش سفرهای طبیعت‌گردی است، اما اگر به‌طور مستقیم روی زمین آتش روشن کنیم، ممکن است خاک و پوشش گیاهی آسیب ببیند و حتی خطر آتش‌سوزی ایجاد شود. به همین دلیل، استفاده از آتشدان (Fire Pit یا Fire Bowl) بهترین گزینه برای ایجاد آتش در فضای باز به شمار می‌آید.
آتشدان‌ها ظروفی مقاوم در برابر حرارت هستند که معمولاً از جنس فلز یا سنگ ساخته می‌شوند و با طراحی ایمن، آتش را در محدوده مشخصی نگه می‌دارند. استفاده از آنها باعث می‌شود شعله‌ها و ذغال‌ها پراکنده نشوند و کنترل بیشتری روی آتش داشته باشید.
مزایای استفاده از آتشدان در کمپینگ
ایمنی بیشتر: جلوگیری از سرایت آتش به علف‌ها و شاخه‌های خشک اطراف.
محافظت از طبیعت: خاک و گیاهان زمین آسیب نمی‌بینند و محل کمپینگ تمیز باقی می‌ماند.
جمع‌وجور بودن: بسیاری از آتشدان‌ها تاشو و قابل حمل هستند و به راحتی در سفر همراهتان می‌شوند.
کاربرد چندمنظوره: علاوه بر گرم کردن و ایجاد نور، می‌توان روی برخی مدل‌ها پخت‌وپز هم انجام داد.
