تیراندازی با کمان تمرینی است که هزاران سال است وجود داشته است و انسان ها در تلاش برای یادگیری آن بوده اند. این روزها به لطف تجهیزات جدید موجود در بازار، تیراندازی با کمان کامپوند بسیار آسان تر شده است. خوشبختانه، یادگیری اصول اولیه و شروع تمرین کمان کامپوند آسان است.
در این مقاله سه روش معمول تیراندازی با کمان کامپوند را برای شما به اختصار توضیح خواهیم داد.
روش اول: ایجاد موضع مناسب
1
پاهای خود را به اندازه عرض شانه باز کنید و با زاویه مناسب نسبت به هدف خود هدف گیری کنید. طوری بایستید که سمت چپ شما رو به هدف باشد. یک خط خیالی از شما تا هدفتان در نظر بگیرید.
بنابراین، اگر با دست راست تیراندازی میکنید، پای راست (پای عقب) را کمی جلوتر از این خط قرار دهید. انگشتان پای شما باید به گونه ای رو به جلو باشد که احساس راحتی کنید.
پاهای خود را عمود بر هدف به اندازه عرض شانه باز کنید و سپس برای ثبات بهتر انگشتان خود را کمی به سمت بیرون بچرخانید. سعی کنید روی یک تکه مقوا بایستید. پاهای خود را درست نگه دارید و سپس از کسی بخواهید علامت گذاری کند. هر زمان که تمرین می کنید، آن مقوا را بگذارید و روی علامت مشخص شده بایستید.
بعد از یک ماه می‌توانید مقوا را کنار بگذارید و هر بار که هدف گیری میکنید، دقیقاً همان موضع را خواهید داشت.
2
کمان را به گونه ای بگیرید تا وزن در فضای بین شست و دیگر انگشتان شما متعادل شود. در مرکز کف دستتان، وزن را به طور مساوی در کل بازویتان توزیع کنید.
برای نگه داشتن کمان به قدرت مچ دست (خیلی به عقب) یا قدرت انگشت (خیلی به جلو) تکیه نکنید.
دست خود را آرام و شل نگه دارید، نه اینکه کمان را تا حد مرگ فشار دهید.
گرفتن بیش از حد محکم باعث می شود که کمان گشتاور شود (در هنگام تیراندازی بپیچد).
3
یک فلش را به قسمت باقیمانده ببرید، سپس آن را به شکاف بچسبانید.
پشت فلش را به داخل رشته بکشید تا جایی که در امتداد نقطه ضربه قرار بگیرد.
رشته دارای ناحیه کوچکی است که یک رشته اضافی روی آن حلقه زده است و یک نیم دایره کوچک را تشکیل می دهد (به نام "حلقه D).
فلش در قسمت مستقیم قفل می شود و شما از خط منحنی برای عقب کشیدن رشته استفاده می کنید.
انگشت اشاره خود را پشت ماشه نگه دارید تا از رها شدن تصادفی آن جلوگیری کنید
4
چشمان خود را روی هدف و چانه خود را موازی با زمین نگه دارید. وضعیت بدنی قوی باعث تیراندازی دقیق میشود. هنگامی که آماده تیراندازی هستید و هدف گیری کرده اید. خود را در این زاویه ثابت نگه دارید و چشمان خود را از هدف جدا نکنید. هر چه کمتر حرکت کنید، احتمال اینکه فلش خارج از هدف حرکت کند کمتر می شود.
5
درک دید هدف به شما کمک می کند فاصله پیکان را تعیین کنید. خط نقطه‌های عمودی در ابتدا ترسناک به نظر می‌رسند، اما برای کمک به شما در تعیین فاصله تیراندازی وجود دارند. اگر هدف 20 متر دورتر باشد، نقطه بالایی جایی است که شما هدف می گیرید. این برای هر کمان کامپوند صادق است. بقیه نقاط برای فواصل دیگر هستند. معمولاً 30، 40 و 50 متر.
اما کمان های مختلف در هر دید فواصل متفاوتی دارند. بسیاری از آنها نیز قابل تنظیم هستند.
روش دوم
1
روی حرکات آرام و روان تمرکز کنید. عضلات منقبض و سفت و حرکات تند و تیز به شدت به دقت شما لطمه می زند. آرام شوید، نفس عمیق بکشید و اجازه دهید عضلاتتان شل شوند.
سعی کنید به سرعت در هر حرکت فکر کنید و از یک حرکت به حرکت دیگر به صورت روان کار کنید. آرنج تثبیت کننده شما (بازوی چپ) باید کمی در آرنج خم شود. شانه های خود را شل نگه دارید و چانه را بالا نگه دارید. زانوهای شما باید کمی خم شوند.
2
در طول تیراندازی خود، کمان کامپوند را به سمت هدف و حتی با هدف نگه دارید. ممکن است احساس کنید که حرکت دادن کمان، مانند اشاره به سمت بالا در حین نشانه گیری، آسان تر است.
اما این یک عادت بد است که به سادگی شما را مجبور به هدف گیری مجدد می کند و حرکت مداوم نه تنها مفید نیست، بلکه اگر کنترل کامل روی کمان نداشته باشید می تواند خطرناک باشد.
3
پس از تیراندازی، کمان خود را در راستای هدف نگه دارید. یک اشتباه بزرگ مبتدیان این است که بلافاصله پس از رها کردن تیر، کمان را پایین می آورند. درست مانند یک گلف باز که باید سر خود را از طریق تاب پایین نگه دارد تا بدن خود را در یک راستا نگه دارد، شما نیز باید کمان خود را در کل ضربه بالا نگه دارید. پس از تیراندازی به مدت 1-2 ثانیه روی هدف قرار دادن کمان تمرکز کنید.
روش سوم
1
کمان خود را در زاویه قائم از زمین نگه دارید و به سمت هدف خود بگیرید. کمان خود را بالا نگه داشته و آن را شل نگه دارید تا به مچ دستتان آسیبی نرسد. در آرنج خود کمی خم شوید. این نه تنها راحت‌تر است، بلکه شما را از چرخاندن بازوی خود با نخ در حین رها شدن فلش باز می‌دارد.
با استفاده از بازویی که کشیده شده، کمان را مستقیم به عقب بکشید. شما می خواهید کمان را در یک حرکت سریع به عقب بکشید و بازوی کمان خود را در تمام مدت صاف روی هدف نگه دارید. بازوی شما که در مقابل کشیده شده است، یک خط طبیعی مستقیم است که می توانید از آن برای هدایت حرکت خود به آرامی استفاده کنید.
2
برای قدرت کشیدن بیشتر، به این فکر کنید که در حین عقب بردن ،شانه خود را به عقب بچرخانید و بقیه بدن را در جای خود نگه دارید. این کار عضلات پشت شما را برای کنترل بیشتر فعال می کند.
اگر به کمی قدرت اضافی نیاز دارید، می‌توانید کمان را در حین کشیدن به سمت جلو فشار دهید، اگرچه در صورت امکان باید از این کار اجتناب شود.
باسن، بازو و پاهای شما باید در حین نشانه گیری ثابت باشند. از حرکت دادن کمان خودداری کنید. حرکت کمی رو به جلو معمول است، هنگام عقب نشینی، کمان را به سمت بالا یا پایین نگیرید. هنگامی که یک تیر روی کمان دارید، با آن مانند یک تفنگ پر شده رفتار کنید.
3
یک نقطه لنگر دوم با نوک بینی خود روی نخ ایجاد کنید. سعی کنید بینی خود را در مقابل نخ قرار دهید، زیرا این کار به عنوان لنگر دوم عمل می کند و دقت را افزایش می دهد. این حرکت ضروری نیست اما کاملا مفید است. گردن خود را خم نکنید تا بینی خود را به نخ فشار دهید، زیرا این کار بر دقت تأثیر می گذارد.
4
پین روی دید خود را با مرکز هدف خود تراز کنید، سپس تنظیمات نهایی را انجام دهید. اگر بدن خود را در تمام مدت بی حرکت و ریلکس نگه داشته اید، الان فقط به تنظیمات مختصری نیاز دارد. اگر کمان را زیاد حرکت داده اید، احتمالاً باید کاملاً هدف گیری کنید. به یاد داشته باشید که اولین پین شما برای هدفی در فاصله 20 متری تنظیم شده است و هر پین زیر آن برای فواصل بیشتر است. هر هدف گیری باید با حرکات کوچک و چرخش از باسن انجام شود.
5
با قرار دادن آهسته انگشت خود (نه کشیدن)، ماشه را رها کنید. ماشه را طوری نکشید که انگار یک ستاره سینما با تفنگ هستید! کشیدن محکم روی ماشه به طور طبیعی کمان را کمی حرکت می دهد و به دقت آسیب می رساند.
در عوض، اجازه دهید انگشتتان به آرامی ماشه را عقب بکشد. تقریباً باید از این تیراندازی شگفت زده شوید. بسیاری از کمانداران حتی پس از رها شدن ماشه به آرامی دستان خود را به عقب می برند تا اطمینان حاصل کنند که حرکت صاف باقی می ماند.برای نیرویی تا حدودی غافلگیرکننده آماده باشید که می تواند باعث تکان ناگهانی شما شود. آماده باشید. سر خود را پایین و بدن را ثابت نگه دارید. و در آخر انگشتان خود را در حالی که به عقب می کشید رها کنید و در حین رها کردن، آنها را از مسیر خارج کنید.
