صورت فلکی چیست؟
صورت های فلکی (constellations) گروهی از ستارگان هستند که الگویی قابل شناسایی در پهنه آسمان را تشکیل می دهند. این الگوها کاملا فرضی و نسبی و بر اساس دید ما نام گذاری شده است.
چگونگی قرار گرفتن آنها اکثرا به یک جسم یا حیوان شباهت دارد و نام آن جسم یا جانور را روی آن دسته گذاشته اند. مانند مثلث، گاو، شکارچی، شیر، عقرب و… . این مفهوم عامیانه صورت فلکی است. در ستاره‌شناسی نوین، لغت صورت فلکی به بخشی از آسمان اطلاق می‌شود که در مرحله‌ی اول اشکالی را تداعی می‌کند که هزارها سال پیش برای اولین بار مورد توجه انسان‌ها قرار گرفته است. این مناطق بر روی کره، مانند استان‌ها یا کشورهای مختلف بر روی نقشه‌های زمینی هستند. در حال حاضر هر نقطه‌ای از آسمان بالای سر ما، حتماً متعلق به یک صورت فلکی است.
شناخت صـورت های فلکی باعث می‌شود که ما به راحتی بتوانیم آسمان را بشناسیم. و حرکت اجرام منظومه شمسی را در بین ستارگان راحت‌تر بررسی کنیم.
تا قبل از ۱۹۳۰ هیچ مرز مشخص شده ای برای انتخاب اسامی وجود نداشت. بنابراین برای ایجاد یگانگی، ستاره شناسان تصمیم گرفتند که نام هایی به زبان لاتین و با مرزی مشخص برای همه صورت های فلکی انتخاب کنند. این ها همان اسم هایی است که امروزه در سطح جهانی پذیرفته شده است.
برخی از صـورت های فلکی به دلیل بزرگی، اهمیت ستاره های داخل محدوده شان، راحتی در شناسایی و .. مشهورتر هستند. به طور مثال دب اکبر یا خرس بزرگ با داشتن هفت ستاره پرنور از مشهورترین صور فلکی ست که برای سالیان سال دریانوردان جهت یابی خود را بر اساس آن انجام می داده اند.
این تقسیم بندی ها علاوه بر این که ما را با آسمان آشنا می سازد به ما در یافتن مکان اجرام سماوی نیز کمک می کند. مثلا وقتی گفته می شود ماه در صـورت فلکی قوس است همه می دانند کجا را باید نگاه کنند. در واقع می توان گفت یکی از کاربردهای صور فلکی برای آدرس دهی در آسمان است.
صورت های فلکی دایره البروج
از نظر نجومی، 13 صـورت فلکی زودیاک وجود دارد:
حَمَل (بره)، ثور (گاو)، جوزا (دو پیکر)، سرطان (خرچنگ)، اسد (شیر)، دوشیزه (سنبله)، میزان (ترازو)، عقرب (کژدم)، قوس (کماندار)، جَدّی (بزغاله)، دلو (ریزنده آب)، حوت (ماهی) و حوّا (مار افسای-حامل مار)
زودیاک مجموعه‌ای از صورت‌های فلکی است که در امتداد مسیر سالانه خورشید در آن سوی آسمان قرار گرفته و به آن دایره‌البروج گفته می‌شود. در طول سال، به نظر می‌رسد خورشید از تمام صورت‌های فلکی زودیاک عبور می‌کند.
چرا ستاره شناسان فقط 12 صورت فلکی را ذکر می‌کنند؟
زودیاک توسط بابلی‌ها ابداع شد و آنها می‌خواستند صورت فلکی‌های زودیاک با تعداد ماه‌های تقویم مطابقت داشته باشد؛ به همین دلیل، آنها به‌راحتی سیزدهمین صورت فلکی، یعنی حوّا را حذف کردند، اگرچه در مسیر دایره‌البروج نیز قرار دارد.
صورت فلکی جمینی، جوزا یا دوپیکر
جمینی کلمه ای لاتین به معنای دوقلو است. صورت فلکی جمینی یکی از برج‌های دوازده‌گانه زودیاک است و در ماه‌های بهار، به‌ویژه در ماه خرداد، در آسمان شب به‌وضوح دیده می‌شود. صورت فلکی جمینی در اساطیر نشانی بر دوقلوهایی به نام کستور و پولوکس است.
در داستان ها، مادر این دوقلوها لدا نام داشت. آنها از دوپدر متفاوت بودند.پدر کستور شاه اسپارت و پدر پولوکس زئوس بوده است. (زئوس ، لدا را با تبدیل شدن به قو وسوسه کرد). وقتی کستور کشته شد، برادرش پولوکس به زئوس التماس کرد که کستور را زنده و جاودان کند.
جمینی نه‌تنها در اساطیر یونان جایگاه ویژه‌ای دارد، بلکه در علم نجوم نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. این صورت فلکی محل بارش شهابی معروف جوزایی (Geminid Meteor Shower) است که هر سال در ماه دسامبر به اوج خود می‌رسد و یکی از زیباترین پدیده‌های نجومی به شمار می‌رود.
علاوه بر این، در باورهای قدیمی، جمینی نماد دوگانگی، دوستی و اتحاد ناگسستنی است، چراکه پیوند میان کستور و پولوکس حتی مرگ را هم پشت سر گذاشت و به نمادی ابدی در آسمان تبدیل شد.
فکر می کنید زئوس چه کار کرد؟ به دوبرادر جایگاهی جاودانه در آسمان بخشید، که همان صـورت فلکی جمینی است!
تلسکوپ بازتابی سلسترون 130 میلی‌متری مدل StarSense Explorer DX 130AZ
موجود در انبار
63.000.000 تومان
صورت فلکی لیرا، شلیاق، چنگ رومی
لیرا کلمه ای لاتین به معنای چنگ است. در افسانه های یونان، لیرا چنگی است که به اورفئوس موسیقی دان بزرگ منسوب است. اورفئوس ساز خود را از آپولو دریافت کرد. نقل است که موسیقی که او می نواخت از هر نوازنده دیگری زیباتر بود.
موسیقی او میتوانست دل ها را آرام کند و لذت ببخشد. اورفئوس بعد از دست دادن همسر خود، دچار افسردگی شده و سرگردان می شود. او در نهایت به قتل رسیده و چنگ او نیز در رودخانه ای انداخته می شود. زئوس به عقابی فرمان می دهد تا چنگ تا برایش بیاورد. برای دلجویی از اورفئوس، نشانی در آسمان به او اعطا می شود.
این صورت فلکی یکی از درخشان‌ترین مجموعه‌های ستاره‌ای در آسمان شب است و مهم‌ترین ستاره آن، وگا (Vega)، پنجمین ستاره‌ی درخشان آسمان و یکی از ستارگان مثلث تابستانی محسوب می‌شود. وگا در گذشته نقش مهمی در ناوبری دریایی داشت و یکی از ستاره‌هایی است که در آینده به‌دلیل حرکت محوری زمین، نقش ستاره قطبی را بر عهده خواهد گرفت.
علاوه بر اهمیت اسطوره‌ای، صورت فلکی لیرا از نظر علمی نیز بسیار جالب است. در این صورت فلکی، خوشه‌های ستاره‌ای و سحابی‌های گوناگونی یافت می‌شود، از جمله سحابی حلقه‌ای لیرا (M57)، که یکی از شناخته‌شده‌ترین سحابی‌های سیاره‌ای در آسمان شب است. این سحابی نمایانگر مرحله‌ی پایانی زندگی یک ستاره مشابه خورشید است و به‌عنوان یکی از اهداف محبوب برای رصدگران نجوم شناخته می‌شود.
صورت فلکی لیرا همواره نمادی از موسیقی، هنر و الهام‌بخشی بوده است و افسانه‌ی اورفئوس همچنان یادآور قدرت تأثیرگذار موسیقی در احساسات بشری است.
صورت فلکی پایسیز (اسفند)، حوت، ماهی
پایسیز کلمه ای لاتین به معنای ماهی است. صـورت فلکی پایسیز که از آن به عنوان دوماهی یاد می شود نماینده ای از آفرودیت و پسرش اروس می باشد.
آفرودیت و اروس خود برای فرار از تایفون که بزرگترین و ترسناک ترین هیولا در اساطیر یونان است، خود را تبدیل به ماهی کرده و برای اینکه از هم جدا نشوند، دورخود طنابی می بندند. در فرهنگ ایرانیان، صورت فلکی پایسیز نماد متولدین ماه اسفند است.
این صورت فلکی یکی از مجموعه‌های برج‌های دوازده‌گانه زودیاک است و در آسمان نیمکره شمالی، به‌ویژه در فصل پاییز، قابل مشاهده می‌باشد. پایسیز از نظر نوری صورت فلکی کم‌نوری محسوب می‌شود، اما اهمیت ویژه‌ای در علم نجوم دارد، چراکه نقطه اعتدال بهاری، که محل تلاقی مسیر خورشید و استوای سماوی است، در این صورت فلکی قرار دارد.
از نظر علمی، پایسیز میزبان کهکشان‌های دوردست و اجرام آسمانی متعددی است. یکی از این اجرام، کهکشان مارپیچی M74 است که به‌دلیل ساختار زیبای خود و فاصله مناسب از زمین، هدف جذابی برای اخترشناسان به شمار می‌رود.
علاوه بر ارزش نجومی، صورت فلکی پایسیز در طالع‌بینی نیز به‌عنوان نماد حساسیت، شهود و معنویت شناخته می‌شود. در بسیاری از تمدن‌های کهن، ماهی‌ها نمادی از حیات، باروری و تحولات روحی بوده‌اند، که با ویژگی‌های متولدین ماه اسفند نیز تطابق دارد.
فیلتر عکاسی H-alpha آسترونومیک مناسب برای دوربین‌های Cannon
موجود در انبار
Original price was: 20.000.000 تومان.18.000.000 تومانCurrent price is: 18.000.000 تومان.
صورت فلکی اوریون، جبار، شکارچی
اوریون نام خود را از شکارچی افسانه ای یونانی با همین نام گرفته است و یکی از بزرگترین و قابل شناسایی ترین صور فلکی است. و در سراسر جهان قابل رصدکردن است. از اوریون توسط هومر و ویرجیل و حتی انجیل کتاب مقدس مسیحیان، نقل شده است. با این حساب شاید اوریون را بتوان معروف ترین صورت فلکی برشمرد.
در افسانه ها اوریون شکارچی درشت اندام با قابلیت های فوق طبیعی است، که فرزند پوزیدون بوده است. گفته می شود که او مرتبا با آرتمیس (خداونگار شکار یونان) به شکار می پرداخته است، که در نهایت بوسیله کمان آرتمیس کشته می شود. در جای دیگری نقل است که اوریون به خاطر سم یک عقرب بزرگ به نام اسکورپیوس (که صورت فلکی به نام خود نیز دارد) جان خود را از دست می دهد.
اوریون یکی از درخشان‌ترین و جذاب‌ترین صورت‌های فلکی در آسمان شب است و ستارگان برجسته‌ای همچون بتلژوز (Betelgeuse) و ریگل (Rigel) را در خود جای داده است. بتلژوز یک ابرغول سرخ در مرحله پایانی عمر خود است و یکی از بزرگترین و درخشان‌ترین ستاره‌های شناخته‌شده محسوب می‌شود. در مقابل، ریگل یک ابرغول آبی است که درخشش قابل توجهی دارد و یکی از پرنورترین ستارگان آسمان شب به شمار می‌رود.
یکی دیگر از ویژگی‌های قابل توجه صورت فلکی اوریون، سحابی معروف شکارچی (Orion Nebula – M42) است که در قسمت شمشیر اوریون قرار دارد. این سحابی یکی از نزدیک‌ترین زایشگاه‌های ستاره‌ای به زمین است و به‌دلیل زیبایی بی‌نظیر خود، از محبوب‌ترین اهداف رصدی برای ستاره‌شناسان و علاقه‌مندان به نجوم به شمار می‌رود.
صورت فلکی لئو (مرداد) ، اسد، شیر
لئو کلمه ای لاتین به معنای شیر است. از لئو به عنوان یک شیر قدرتمند در تمامی فرهنگ های اساطیری یاد می شود. در افسانه های یونان، لئو شیری غول پیکر است که توسط هرکولس کشته می شود.
نقل است که لئو بوسیله سلاح های معمول از پای درنمی آمده است، موهای تنش به مانند زره و پنجه هایش تیزتر از شمشیر بوده است. در نهایت هرکول ناچار می شود لئو را خفه کند. هرکول یک انگشت خود را در این جریان از دست می دهد. لئو در فرهنگ ایرانیان، نماد متولدین ماه مرداد است.
صورت فلکی لئو یکی از برج‌های زودیاک است که در آسمان نیمکره شمالی قابل مشاهده است و به‌ویژه در ماه‌های تابستان، در آسمان شب می‌درخشد. در این صورت فلکی، یکی از درخشان‌ترین ستارگان آسمان، “آلفا لئو” (Regulus) قرار دارد که به‌عنوان چشم شیر شناخته می‌شود. این ستاره به دلیل درخشش بالای خود، یکی از شاخص‌ترین و مشهورترین ستارگان در آسمان است.
لئو در علم نجوم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و شامل چندین جرم آسمانی قابل توجه می‌باشد. یکی از این اجرام، کهکشان مارپیچی M66 است که در این صورت فلکی قرار دارد و برای رصدگران حرفه‌ای جذاب است. علاوه بر این، سحابی‌های نواختی (galaxy clusters) در نزدیکی لئو وجود دارند که از نظر علمی بسیار مهم هستند و اطلاعات زیادی درباره ساختار کیهان به‌دست می‌دهند.
در طالع‌بینی، لئو به‌عنوان نماد قدرت، رهبری و شجاعت شناخته می‌شود. متولدین این ماه معمولاً به عنوان افرادی با ویژگی‌های پرشور، اعتماد به نفس بالا و توانایی رهبری در نظر گرفته می‌شوند. شیر در این صورت فلکی به‌عنوان نماد پادشاهی و اقتدار است و به همین دلیل لئو به‌عنوان علامت سلطنت و حاکمیت در فرهنگ‌های مختلف تفسیر شده است.
صورت فلکی سیگنوس، صلیب شمالی
سیگنوس کلمه ای لاتین شده با منشا یونانی، به معنای قو است. در اساطیر یونان، در برهه ای زئوس خود را تبدیل به قو ای زیبا می کند تا لدا مادر جمینی و هلن ِ تروی را اغوا کند. داستان دیگری می گوید که اورفئوس به قتل می رسد و در آسمان با نماد قو جایگاهی پیدا می کند. درباره منشا سیگنوس داستان های متفاوتی وجود دارد.
صلیب شمالی در واقعی نوعی آستریسم (الگوی ستاره ای مشخص) است که درون سیگنوس ِ قو وجود دارد. ستاره دُنب معروف یکی از درخشان ترین ستاره های این صورت فلکی است. سیگنوس را می توان در نوار کهکشان راه شیری رصد کرد.
به همین دلیل از این صورت فلکی به عنوان یکی از ستون های کهکشان یاد می شود. در آسمان شب سیگنوس(قو) در حالیکه بال هایش به موازات خط افق خط دارد رو به زمین به سمت پایین پرواز می کند.
صورت فلکی تارس (اردیبهشت)، ثور، گاو
تارس کلمه ای لاتین به معنای گاو است. تورس صورت فلکی مهم و بزرگی در فصل زمستان است. راجع به تورس به عنوان یکی از قدیمی ترین صورفلکی شناسایی شده، افسانه هایی نقل شده است که به عصر برنز باز می گردد. تارس در چندین اسطوره یونانی نقشی ایفا کرده است. در یکی از آنها زئوس به منظور فرار خود را به شکل یک گاو در می آورد. در فرهنگ ایرانیان، تارس نماد متولدین اردیبهشت است.
صورت فلکی تورس را به نسبتی آسان می توان در آسمان پیدا کرد. ستاره دبران، درخشان ترین ستاره تورس است.
در اساطیر یونانی، تارس با داستان‌های متعددی مرتبط است. یکی از این داستان‌ها به تبدیل زئوس به گاو برای اغوای اورفئوس اشاره دارد. در این افسانه، زئوس خود را به شکل گاوی زیبا درمی‌آورد تا اورفئوس را فریب دهد. این داستان‌ها نشان‌دهنده اهمیت و جایگاه ویژه این صورت فلکی در فرهنگ‌های مختلف است.
یکی از ویژگی‌های برجسته تارس، خوشه ستاره‌ای پروین (Pleiades) است که در این صورت فلکی قرار دارد. پروین یکی از خوشه‌های ستاره‌ای نزدیک به زمین است و با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده است. این خوشه شامل حدود ۵۰۰ ستاره است که در فاصله‌ای حدود ۴۰۰ سال نوری از زمین قرار دارند.
در آسمان شب، تارس به‌عنوان گاوی با شاخ‌های بلند و صورت مشخص دیده می‌شود. ستاره دبران (Aldebaran)، که درخشان‌ترین ستاره این صورت فلکی است، در چشم راست گاو قرار دارد و به‌عنوان چشم درخشان گاو شناخته می‌شود. این ستاره به‌عنوان یک غول سرخ در مرحله پایانی عمر خود است و درخشش بالایی دارد.
تارس در بسیاری از فرهنگ‌ها نماد قدرت و استقامت است. در فرهنگ‌های باستانی، گاو به‌عنوان نمادی از باروری و ثروت شناخته می‌شد و در بسیاری از اسطوره‌ها و داستان‌ها حضور داشت. این نمادگرایی‌ها نشان‌دهنده ارتباط عمیق انسان‌ها با طبیعت و آسمان است.
صورت فلکی آکواریوس (بهمن) ، دلو یا آبریز
آکواریوس کلمه ای لاتین به معنای حمل کننده آب/نگه دارنده جام است. آکواریوس نشان ماه متولدین بهمن در طالع بینی است. و یکی از بزرگترین، شناخته شده ترین و قدیمی ترین صورت های فلکی نام گذاری شده می باشد.
در اسطوره شناسی یونان، اکواریوس نماینده جوانی بسیار جذاب به نام گانیمد است. زئوس خدای خدایان متوجه جذابیت های ظاهری گانیمد شده و او را به کوه المپوس دعوت می کند، تا نگه دارنده جام خدایان باشد. به خاطر خدمت این جوان به خدایان، گانیمد جوانی جاودانه به دست می آورد و نقطه ای در آسمان شب به منظور تکریم و قدردانی به نامش زده می شود.
صورت فلکی آکواریوس با وجود جایگاه برجسته و اندازه بزرگ خود، دارای ویژگی های چندان بارزی نبوده و ستاره درخشانی درون خود ندارد. تصویری که میبینید، شکل کامل این صورت فلکی نیست. تصویری است که به احتمال زیاد از آکواریوس از آسمان شب می توانید ببینید. همین تصویر نیمه کاره به احتمال زیاد بدلیل آلودگی های نوری در شهر قابل رصد نمیباشد.
آکواریوس با وجود جایگاه برجسته و اندازه بزرگ خود، دارای ویژگی‌های چندان بارزی نبوده و ستاره درخشانی درون خود ندارد. تصویری که میبینید، شکل کامل این صورت فلکی نیست. تصویری است که به احتمال زیاد از آکواریوس از آسمان شب می‌توانید ببینید. همین تصویر نیمه‌کاره به احتمال زیاد به‌دلیل آلودگی‌های نوری در شهر قابل رصد نمیباشد.
در نهایت، صورت فلکی آکواریوس با ترکیب داستان‌های اسطوره‌ای و ویژگی‌های نجومی، یکی از جذاب‌ترین و مورد توجه‌ترین صورت‌های فلکی در آسمان شب است که همواره مورد توجه ستاره‌شناسان و علاقه‌مندان به آسمان قرار داشته است.
صورت فلکی اورسا میجر، دب اکبر، خرس بزرگ
دب اکبر معروف ترین الگوی ستاره ای در تمام دنیاست. که مسلماً شما هم با آن آشنایی هرچند مختصری دارید. یکی از دلایل شهرت دب اکبر این موضوع است که همواره در نیم کره شمالی قابل رصدکردن است. و از گذشته های دور در مسیریابی و حتی پیداکردن قبله کاربرد دارد. دب اکبر اهمیت زیادی در اساطیر فرهنگ های مختلف دارد.
در اساطیر یونان، زئوس دلباخته زنی به نام کالیستو می شود. همسر زئوس از این بابت خشمگین شده و از روی حسادت کالیستو را به خرسی تبدیل می کند. کالیستو وقتی تبدیل به خرس می شود از پسرش آرکاس درخواست می کند تا او را خلاص کند. اما زئوس اجازه نمی دهد. در عوض تصمیم می گیرد تا کالیستو و پسرش آرکاس را برای همیشه به آسمان ببرد. طبق این اسطوره شخص کالیستو (دب اکبر) و پسرش آرکاس(دب اصغر) را تشکیل می دهند.
هفت ستاره دب اکبر تقریبا همیشه قابل دیدن هستند. تفاوت دب اکبر با سایر صور فلکی این است که به تنها چندین ستاره با افسانه هایی منقول ختم نمی شود. بخشی از دب اکبر، همیشه شما را به ستاره شمالی هدایت می کند. که قرن ها هدایتگر مسیریابان بوده است. یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد دب اکبر، نقش آن در مسیریابی است. با دنبال کردن خطی که از دو ستاره انتهایی سبد (مراق و دبه) می‌گذرد، می‌توان به ستاره قطبی (Polaris) رسید که تقریباً در امتداد محور شمال-جنوب قرار دارد و به تعیین جهت شمال کمک می‌کند.
دب اکبر همچنین میزبان چندین کهکشان است. به‌عنوان مثال، کهکشان مارپیچی M81 با قدر 7 در این صورت فلکی قرار دارد و با تلسکوپ‌های کوچک به‌صورت بیضوی و به رنگ شیری سفید دیده می‌شود. کهکشان مارپیچی M82 نیز با قدر 8 در این صورت فلکی قرار دارد و ظاهراً انفجاری غول‌آسا در مرکز آن در شرف انجام است.
صورت فلکی اورسا ماینر، دب اصغر، خرس کوچک
دب اصغر (Ursa Minor) یکی از صورت‌های فلکی برجسته در آسمان شمالی است که به‌ویژه به دلیل قرارگیری ستاره قطبی (Polaris) در آن، اهمیت ویژه‌ای دارد. ستاره قطبی در انتهای دستهٔ ملاقه‌ای شکل دب اصغر قرار دارد و به‌عنوان نشان‌دهندهٔ قطب شمال سماوی عمل می‌کند.
برای یافتن ستاره قطبی، می‌توانید از صورت فلکی دب اکبر (Ursa Major) استفاده کنید. با کشیدن خطی از دو ستارهٔ انتهایی سبد دب اکبر و ادامهٔ آن حدود پنج برابر فاصلهٔ میان این دو ستاره به سمت بالا، به ستاره قطبی می‌رسید. این روش به‌ویژه در شب‌های صاف و بدون آلودگی نوری مؤثر است.
ستاره قطبی، که درخشان‌ترین ستارهٔ دب اصغر است، یک سیستم ستاره‌ای سه‌گانه است و در حال حاضر نزدیک‌ترین ستاره به قطب آسمانی شمال است.
در گذشته، ستاره قطبی به‌عنوان راهنمایی برای مسیریابی و تعیین جهت‌ها در شب‌های تاریک مورد استفاده قرار می‌گرفت. با توجه به موقعیت ثابت آن در آسمان شمالی، می‌توانستند با مشاهدهٔ آن، جهت شمال را تشخیص دهند.
در نهایت، دب اصغر با ستاره قطبی خود، نقش مهمی در مسیریابی و جهت‌یابی در آسمان شب ایفا می‌کند و به‌عنوان یکی از صورت‌های فلکی شناخته‌شده، همواره مورد توجه ستاره‌شناسان و علاقه‌مندان به آسمان قرار داشته است.
درود ؛ سپاسگزارم از ارائه مطالب ، یک سوال : زمین در مدار بیضوی دور خورشید در حال گردش است. پس چرا موقیت ستاره قطبی که در دب اصغر است مانند سایر دایرة البروج تغییر نمیکند ؟!!!!
سلام. ممنون از شما
این مسئله که جایگاه ستاره ها تو آسمون تغییر میکنن به گردش زمین به دور خورشید مرتبط نیست. تغییر مکان ستاره ها به خاطر چرخش زمین به دور خودش هست. در اصل ستاره ها در آسمان ثابت هستن و بخاطر چرخش زمین به دور خودش و اینکه ما روی زمین هستیم و باهاش در چرخش هستیم ستاره ها در طول شب دارن حرکت میکنن. تمامی آسمان هم به صورت یکسان حول محور چرخش زمین میچرخن که تقریبا همون محوری هست که در راستای قطب جنوب و شمال هست ( همپنجوری که کره های لوازم التحریر هستن ). ستاره قطبی هم تا حد خیلی زیادی در همین راستا قرار داره و امتداد محور چرخش میرسه به نزدیک ستاره قطبی ( کمی انحراف داره البته ). در نتیجه چون در همون امتداد هست چرخش به دور محورش خیلی خیلی کمه و تقریبا میگیم ثابته. در نیمکره جنوبی مثل نیمکره شمالی ستاره ای در راستای محور زمین وجود نداره. هرچقدر ستاره به استوای سماوی نزدیک تر باشه این حرکت بیشتر هست.
ایول♡
درود ؛ سپاسگزارم از ارائه مطالب ، یک سوال : زمین در مدار بیضوی دور خورشید در حال گردش است. پس چرا موقیت ستاره قطبی که در دب اصغر است مانند سایر دایرة البروج تغییر نمیکند ؟!!!!
سلام. ممنون از شما
این مسئله که جایگاه ستاره ها تو آسمون تغییر میکنن به گردش زمین به دور خورشید مرتبط نیست. تغییر مکان ستاره ها به خاطر چرخش زمین به دور خودش هست. در اصل ستاره ها در آسمان ثابت هستن و بخاطر چرخش زمین به دور خودش و اینکه ما روی زمین هستیم و باهاش در چرخش هستیم ستاره ها در طول شب دارن حرکت میکنن. تمامی آسمان هم به صورت یکسان حول محور چرخش زمین میچرخن که تقریبا همون محوری هست که در راستای قطب جنوب و شمال هست ( همپنجوری که کره های لوازم التحریر هستن ). ستاره قطبی هم تا حد خیلی زیادی در همین راستا قرار داره و امتداد محور چرخش میرسه به نزدیک ستاره قطبی ( کمی انحراف داره البته ). در نتیجه چون در همون امتداد هست چرخش به دور محورش خیلی خیلی کمه و تقریبا میگیم ثابته. در نیمکره جنوبی مثل نیمکره شمالی ستاره ای در راستای محور زمین وجود نداره. هرچقدر ستاره به استوای سماوی نزدیک تر باشه این حرکت بیشتر هست.
ایول♡
کو بقیه ش؟
با سلام.
مقاله به زودی تکمیل تر خواهد شد
کو بقیه ش؟
با سلام.
مقاله به زودی تکمیل تر خواهد شد