بزرگنمایی مناسب برای تلسکوپ
قدرت بزرگنمایی یک تلسکوپ، اندازه یک جسم قابل مشاهده در داخل چشمی را نسبت به اندازه آن جسم در هنگام مشاهده با چشم غیر مسلح نشان می دهد.
به عنوان مثال، هنگام مشاهده مریخ با بزرگنمایی 50 برابر، این سیاره 50 برابر بزرگتر از زمانی به نظر می رسد که با چشمان خود به آن نگاه کنید.
در این آموزش تمام نکاتی را که باید در مورد بزرگنمایی تلسکوپ خود بدانید، نوشتیم.
همه سیارات، کهکشان ها، سحابی ها و ستارگان برای رصد در بهترین شرایط نیاز به تنظیمات مختلف تلسکوپ دارند.
اشتباه رایج برخی این است که تصور می کنند از آنجایی که سیارات و کهکشان ها واقعاً دور هستند، باید تا آنجا که ممکن است بزرگنمایی بیشتر شود تا دید واضحی داشته باشند.
عوامل زیادی مانند آلودگی نوری، تلاطم جوی، دما، باد و موارد دیگر بر عملکرد قدرت بزرگنمایی تلسکوپ تأثیرگذارند،. اما مهم ترین عواملی که باید در نظر داشته باشید، کمترین و بیشترین بزرگنمایی مفید تلسکوپ شما است.
بزرگنمایی بیشتر به این معنی است که شما روی هدف خود نزدیک تر می شوید و میدان دید را باریک می کنید. همچنین هنگام تلاطم جوی ممکن است با نوری که از جسم آسمانی که به آن نگاه می کنید تداخل داشته باشد، بیشتر قابل مشاهده است یعنی سیاره تار به نظر می رسد. به عنوان مثال، اگر زمانی که شرایط دید بد است به زحل با 250x نگاه کنید، دید بسیار ناپایدار و تصویر مبهم خواهد بود. با کاهش بزرگنمایی، دید را تثبیت می کنید و تصویر کمی واضح تر و روشن تر می شود.
تنظیم بزرگنمایی با توجه به تلسکوپ و شرایط دید می تواند تأثیر قابل توجهی بر مشاهدات سیاره ای شما داشته باشد
محاسبه قدرت بزرگنمایی تلسکوپ
اولین چیزی که باید بدانید این است که قدرت بزرگنمایی تلسکوپ به مقدار نوری که دیافراگم تلسکوپ می تواند جمع آوری کند محدود می شود. دو مقدار مهم دیگر برای محاسبه دقیق بزرگنمایی، فاصله کانونی تلسکوپ شما و فاصله کانونی چشمی است. این دو مقدار روی برچسبی که روی هر دو مورد قرار داده شده است نشان داده شده است.
فرمول بزرگنمایی بسیار ساده است:
فاصله کانونی(FL) تلسکوپ تقسیم بر فاصله کانونی چشمی = قدرت بزرگنمایی
مثال: FL تلسکوپ شما 1000 میلی متر و FL چشمی شما 20 میلی متر است. 1000/20 = 50x! تصویری که در چشمی شما دیده می شود 50 برابر بزرگ شده است!
توانایی محاسبه سریع در دو جهت اهمیت دارد.
اولا هر جرم آسمانی دارای روشنایی متفاوتی است و ممکن است بخواهید در هنگام تغییر اهداف به سرعت بزرگنمایی را کم یا زیاد کنید.
دوما شرایط آب و هوایی می تواند روی مشاهده شما تأثیر زیادی بگذارد و شما بتوانید بزرگنمایی خود را به سرعت و متناسب با آن تنظیم کنید.
کمترین و بیشترین بزرگنمایی مفید
فاصله کانونی شما یک مقدار ثابت است که نمی توان آن را تغییر داد، بنابراین تنها راه برای افزایش یا کاهش بزرگنمایی، تغییر چشمی یا عدسی بارلو است.
کمترین بزرگنمایی مفید: می توانید کمترین بزرگنمایی را با ضرب دیافراگم (به اینچ) در 3 یا 4 برابر محاسبه کنید. برای یک تلسکوپ 4 اینچی، حداقل بزرگنمایی مفید بین 12 تا 16 برابر است. در این قدرت، میدان دید وسیعتری (FOV) و تصویر روشنتری خواهید داشت که برای اجرام آسمانی بزرگ مانند کهکشانها و سحابیها ایدهآل است.
بالاترین بزرگنمایی مفید: محاسبه حداکثر بزرگنمایی مفید بسیار ساده است. اگر در اینچ کار می کنید، این مقدار را در 50 ضرب می کنید. بنابراین، برای یک تلسکوپ 8 اینچی، حداکثر بزرگنمایی که می توانید استفاده کنید x400 است.